به گزارش قدس آنلاین، حجتالاسلام والمسلمین سید محمدمهدی میرباقری، در مراسم عزاداری دانشجویان و دانشگاهیان دانشگاه قم با بیان اینکه امتحانات الهی برای تمایز بین مؤمنان با غیرمؤمنان است، گفت: خداوند در قرآن کریم فرموده است کسانی که به خدا کفر ورزیدهاند فکر نکنند قدرت و امکاناتی را که به آنها دادهایم مایه خیر برای آنهاست؛ در آیه ۱۷۸ آل عمران فرمود: «وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ» این فرصت دادن برای آن است تا مسیر گمراهی را تا پایان ادامه دهند و سرنوشت نهایی آنها حقارت و ذلت است. در سوره فجر در آیات ۱۲ و ۱۳ هم فرموده است که «فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ... َ. ؛ وقتی فساد آنان زیاد شد شلاق عذاب بر آنها فرود آمد؛ بنابراین این طور نیست که تا آخر کار مهلت داشته باشند و بدانند در صحنههای سخت دوام نخواهند آورد.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: در آیه ۱۷۹ «مَا کَانَ اللَّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی مَا أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَی الْغَیْبِ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَجْتَبِی مِنْ رُسُلِهِ مَنْ یَشَاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَکُمْ أَجْرٌ عَظِیمٌ» فرمود که خدا مؤمنان را هم رها نمیکند تا مرز بین آنها و کفار روشن شود تا در قیامت، کاملا این مرز تفکیک شود چون در عالم دنیا میان کفار و مؤمنان اختلاط وجود دارد و فرهنگ هر کدام در دیگری اثر میگذارد و گاهی مؤمن صفات رذیله دنیای کفر را پیدا میکند ولی در بهشت هیچ جایی برای صفات رذیله نیست.
میرباقری اظهار کرد: تدابیر الهی پردههای غیبی دارد که در اختیار ما نیست، صفین و عاشورا پردههای غیبی دارد که ما به راحتی نمیتوانیم آن را بفهمیم و دستیابی به آن قواعدی دارد که برای خواص مانند انبیاء و ائمه(ع) است. انبیاء هم چون رسالتی برایشان تعریف شده و ماموریت دارند پردههای غیب برای آنان مکشوف میشود بنابراین اگر آنها ما را به عاشورا و میدان نبرد بردند نباید بترسیم زیرا قرار است مرزهای کفر و ایمان تفکیک شود.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: شیخ صدوق نقل کرده که حضرت سیدالشهداء(ع) در شب و سحر عاشورا این دو آیه(آل عمران ۱۷۸ و ۱۷۹) را میخواندند، گویی که عاشورا میدان جداسازی افراد خبیث از طیب است و به همین دلیل هم عاشورا در کل تاریخ، تا قیامت این دو صف را جدا کرده است. در عاشورا امکان و فرصتی به اصحاب سقیفه داده شد تا بزرگترین ظلم را بکنند ولی به تعبیر قرآن این فرصت برای آن بود که شر خودشان را به اوج برسانند.
میرباقری اظهار کرد: بعد از خاتمه جنگ احد و شکست ظاهری مسلمین، لشکر قریش برگشتند و جرئت فتح مدینه نداشتند ولی برخی ابوسفیان را وسوسه کردند که برگردید و مدینه را بگیرید؛ پیامبر(ص)، امام علی(ع) را به همراه عدهای به تعقیب ابوسفیان فرستادند و قریش وقتی فمهیدند که تحت تعقیب هستند از تصمیمشان منصرف شدند، خداوند ماجرای احد را در آیات ماقبل دو آیه فوق شرح داده است؛ در آیه ۱۷۲ به بعد فرموده است که الَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِیمٌ؛ الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ؛ کسانی بودند که به امام علی(ع) گفتند که موقعیت بسیار خطرناکی است و به تعقیب ابوسفیان نروید ولی ایشان رفتند؛ این صحنهای از غیب است که پیامبر(ص) پایان آن را میداند، به تعبیر قرآن اینها که بعد از تحمل سختیها، تقوا پیشه کردند اجر عظیمی دارند. در ادامه هم فرموده است: فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ؛ اینها بدون اینکه آسیبی ببینند از فضل خدا بهرهمند شدند و به رضوان خدا رسیدند.
شهود غیب برای انبیاء
میرباقری گفت: از برخی آیات به دست میآید وقتی حضرت موسی به امر خدا بنی اسرائیل را از شهر بیرون و به سمت نیل برد، تمامی پشت صحنه یعنی شکافته شدن نیل را میدانست ولی قوم او این را نمیدانستند و همین مایه امتحان بود. در صلح حدیبیه در سال ششم هجری هم این مسئله مشهود است؛ تمامی امکانات نظامی و مالی در دست قریش است و پیامبر هزار و پانصد نفر را بدون هرگونه امکانات نظامی به سمت مکه میبرند، کسانی که همراه پیامبر(ص) رفتند چون ایمان به خدا و پیامبر(ص) داشتند، خداوند آرامش در دل آنها ایجاد کرد و این مقدمه فتح مکه شد. بنابراین کار ما بندگی است و نتیجهبخشی و به آخر رساندن، کار خداست و ما مامور نیستیم که کاری را حتما به نتیجه برسانیم گرچه این به معنای دست برداشتن از هدف نیست.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه اگر کسی در صحنه ترسناک و به خصوص در زمینه تکلیفش قرار گرفت و به این آیه تمسک کرد، فاتح باز میگردد، اضافه کرد: البته سختی و شهادت، سوء نیست مگر اصحاب عاشورا که شهید شدند به بدی رسیدند؟ مؤمن آل فرعون هم به شدت مورد انتقام فرعون قرار گرفت و شهید شد ولی قرآن فرموده است که سوء مکر از او دفع شد زیرا او مسیر رضوان الهی را رفت. نکته کلیدی در این آیات این است که شیطان، لشکر خوف را مسلط میکند و وقتی صحنههای سخت آزمایش الهی مانند عاشورا پیش میآید شیطان با همه توان، لشکر خوف و ترس را به میدان میآورد و با جنگ روانی و امپراتوری خبری شیطانی، تلاش میکند تا باعث ترس در مؤمنان شود. خدا فرموده است مؤمن نباید از لشکر خوف شیطان بترسد، مؤمن باید نگران باشد کاری نکند که خدا حمایتش را از او بردارد وگرنه شیطان قدرتی ندارد.
وادی امن توحید
رئیس فرهنگستان علوم اسلامی با بیان اینکه وادی توحید، وادی امن است و برعکس وادی شرک و غفلت وادی اضطراب، حزن و نا امنی است، گفت: انسان وقتی خود را اسیر دنیا و دست نظام کیهانی دید و از آنها استمداد خواست و ترسید چنین انسانی اسیر نظام کور و جاهل است که هیچ کارهاند لذا خوف و ترس در وجود انسان سبز میشود؛ فرموده است وقتی انسان در کشتی است ما او را آزمایش میکنیم تا به اخلاص برسد، لذا طوفان میآوریم و آنها در آن شرایط که کشتی در حال غرق است به هیچ قدرتی جز خدا متوجه نمیشوند و خالصانه خدا را میخوانند ولی وقتی از دریا نجات پیدا کردند زیرپایشان محکم شده و دوباره از خدا دور میشوند، لذا خدا در آیات دیگری دارد که آیا اینها نمیترسند از اینکه دوباره به دریا بیفتند و یا در زمین فروبروند؟
چرا برخی از مرگ خوف دارند
میرباقری تصریح کرد: یکی از سختترین لحظاتی که خدا زیر پای انسان را از همه چیز خالی میکند لحظه مرگ است، که فرد از هر چیزی که تعلقی به آن داشته است باید دل بکند ولی مؤمن خوفی از آن ندارد بلکه در لحظات سخت قیامت هم هراسی ندارد. دل بستن به دنیا حتی در دنیا هم برای انسان حزن و اندوه میآورد؛ انبیاء آمدهاند تا بگویند که در دل همین عالم میشود در راه خدا باشیم؛ اگر کسی فقط دل به تعلقات مادی دارد این نظام کیهانی کور و کر است و طبیتا ترس به همراه میآورد ولی کسی که به خداوند سمیع و علیم و قدیر و رحمان و رحیم تکیه کرد طبیعتا خوف و ترس و حزنی هم ندارد.
استاد حوزه علمیه گفت: کار دائمی شیطان انداختن انسان به وادی کفر و شرک است و ما را به تکیهگاهی میکشاند که خوف و ترس و پناه به آتش و دشمن است؛ در عاشورا خداوند فرصت بزرگی به بنی امیه داده که فکر میکنند پیرو هم هستند ولی پایان کار عذاب خوارکننده و ذلتباری برای آنهاست.
منبع: ایکنا
انتهای پیام/
نظر شما